190 lat temu w małej wiosce Laskowo – Głuchy przyszedł na świat Cyprian Ksawery Gerard Walenty Norwid.

25 września 2011 r. społeczność Dąbrówki po raz kolejny uczciła pamięć tego wielkiego poety, myśliciela, artysty, syna ziemi dąbróweckiej. Dzięki współpracy księży z Kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego, szkoły podstawowej, gimnazjum, Gminnego Centrum Kultury oraz Samorządu Dąbrówka odbyła się skromna uroczystość upamiętniająca narodziny i chrzest Norwida.

W słoneczne, niedzielne popołudnie delegacja uczniów Szkoły Podstawowej im C. Norwida w Dąbrówce z pocztem sztandarowym przemaszerowała ulicami Dąbrówki na cmentarz parafialny, gdzie złożyli kwiaty na symbolicznym grobie matki poety – Ludwiki Zdzieborskiej.

Po mszy świętej w intencji Norwida, rodziny Norwidów i Zdzieborskich złożono kwiaty pod tablicą upamiętniającą Jego chrzest. Później odbyła się prelekcja Jarosława Dąbrowy prezesa oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego w Czerwińsku poświęcona postaci Norwida w odniesieniu do innego wielkiego polskiego artysty Fryderyka Chopina. Pan Jarosław przypominał, że obydwaj urodzili się na Mazowszu, w tym samym okresie historycznym i obydwaj opuścili Polskę. Byli ludźmi gorącej wiary, wszechstronnie utalentowani, wysoko cenili sztukę ludową, tęsknili za ojczyzną i zmarli poza jej granicami.

Miłym zakończeniem wieczoru był występ laureatek XI Konkursu Poetyckiego „Cyprian Norwid Poeta Naszej Ziemi”. Daria Kaczmarczyk uczennica Publicznego Gimnazjum w Dąbrówce zaprezentowała utwór z kategorii poezja śpiewana „Święty Pokój”, Karolina Marcinkiewicz uczennica Liceum Ogólnokształcącego w Radzyminie recytowała „Chwilę Myśli”, natomiast Wiktoria Banaś również uczennica Publicznego Gimnazjum w Dąbrówce wykonała utwór a cappella „Moja Piosnka II”.

Miejmy nadzieję, że Norwid zapomniany przez wiele lat znajdzie godne miejsce wśród wielkich rodaków i w pamięci każdego z nas.