Nazywano ją modernistyczną, awangardową, eksperymentalną, czy rewolucyjną. Jej charakterystyczną cechą, zgodnie z duchem czasu, była wielość i różnorodność kierunków, nieustanne poszukiwanie nowego sposobu kształtowania materii dźwiękowej. To w XX wieku wymyślono nowe teorie, nowe skale i w związku z tym zupełnie inne brzmienia. Mając już pewien dystans do zdarzeń dźwiękowych XX stulecia dostrzegamy, że obok nowości, w muzyce minionej epoki jest również miejsce na tradycję. Program koncertu wypełniły kompozycje klasyczne, jazzowe i muzyka filmowa. Na ich przykładzie uczestnicy występu dowiedzieli się, w czym wyraża się nowatorstwo muzyki XX wieku oraz jakie idee kształtowały obrazy muzyki minionego stulecia.